Bjørn Eidsvåg - Kyrie lyrics

Du låg skjeivande av angst på kne

og svetten rant som blo

og venene du hadde med

dei som i største ro

dei svikta då du trengte dei

du hadde gitt dei alt

dei valde minste motstands vei

og svikta då det gjalL

Og eg har tenkt det sko 'kje eg ha gjort

eg sko ha kjempa saman med deg

holdt rundt deg og tørka svetten bort

- gjort ka eg kunne for å gle deg.

Dei dømde deg te død og pine

spotta deg og lo

og ein av dei du kalla dine fornekta og bedro

Han svikta då du trengte han

du hadde gitt ham alt.

han var ein veik og vesal mann

som svikta då det gjalt.

Men eg vet at eg og svikte

fornekte og bedrar

eg gjer'kje det eg v et eg plikte

- eg e hjertelaus og hard.

e likasel for andres nød

ofte blind for venners sorg

ka bryr det meg dei andres død

min kulde e så fast ein 'borg.

Likavel e du lika gla' i meg

tilgir meg alle feilå mine

Stille tar du kappå di av deg

og tar te å vaska beina mine

Likavel e du lika gla' i meg

tilgir meg alle feilå mine

Stille tar du kappå di av deg

og tar te å vaska beina mine